Wednesday 20 June 2007

Ika 146 na Taong Kaarawan ni Dr. Jose P. Rizal

146th Birthday of Dr. Jose P. Rizal on June 19, 2007

Song of the Wanderer

by José Rizal

(A Translation from the Spanish by Nick Joaquin)

Dry leaf that flies at random
till it's seized by a wind from above:
so lives on earth the wanderer,
without north, without soul, without country or love!

Anxious, he seeks joy everywhere
and joy eludes him and flees,
a vain shadow that mocks his yearning
and for which he sails the seas.

Impelled by a hand invisible,
he shall wander from place to place;
memories shall keep him company
of loved ones, of happy days.

A tomb perhaps in the desert,
a sweet refuge, he shall discover,
by his country and the world forgotten
Rest quiet: the torment is over.

And they envy the hapless wanderer
as across the earth he persists!
Ah, they know not of the emptiness
in his soul, where no love exists.

The pilgrim shall return to his country,
shall return perhaps to his shore;
and shall find only ice and ruin,
perished loves, and gravesnothing more.

Begone, wanderer! In your own country,
a stranger now and alone!
Let the others sing of loving,
who are happy but you, begone!

Begone, wanderer! Look not behind you
nor grieve as you leave again.
Begone, wanderer: stifle your sorrows!
the world laughs at another's pain.

(Translated from the Spanish by Nick Joaquin)

Awit Ng Manlalakbay

Kagaya ng dahong nalanta, nalagas,
Sinisiklut-siklot ng hanging marahas;
Abang manlalakbay ay wala nang liyag,
Layuin, kalulwa't bayang matatawag.

Hinahabul-habol yaong kapalarang
Mailap at hindi masunggab-sunggaban;
Magandang pag-asa'y kung nanlalabo man,
Siya'y patuloy ring patungo kung saan!

Sa udyok ng hindi nakikitang lakas,
Silanga't Kanlura'y kanyang nililipad,
Mga minamahal ay napapangarap,
Gayon din ang araw ng pamamanatag.

Sa pusod ng isang disyertong mapanglaw,
Siya'y maaaring doon na mamatay,
Limot ng daigdig at sariling bayan,
Kamtan nawa niya ang kapayapaan!

Dami ng sa kanya ay nangaiinggit,
Ibong naglalakaby sa buong daigdig,
Hindi nila tanto ang laki ng hapis
Na sa kanyang puso ay lumiligalig.

Kung sa mga tanging minahal sa buhay
Siya'y magbalik pa pagdating ng araw,
Makikita niya'y mga guho lamang
At puntod ng kanyang mga kaibigan.

Abang manlalakbay! Huwag nang magbalik,
Sa sariling baya'y wala kang katalik;
Bayaang ang puso ng iba'y umawit,
Lumaboy kang muli sa buong daigdig.

Abang manlalakbay! Bakit babalik pa?
Ang luhang inyukol sa iyo'y tuyo na;
Abang manlalakbay! Limutin ang dusa,
Sa hapis ng tao, mundo'y nagtatawa.
(Isinalin sa Pilipino di kilala)

No comments: