Red Alert

And the red was on your lip, Mary,
The love-light in your eye.
Helen Blackwood

After Two Bottles of White Wine

O Holy Night, Guess Who is Coming to Dinner?

O Holy Night!

With Much Love, Sarah and John

Every year, we get a Christmas card from Sarah and John from Bath, UK. Either it comes as
the first christmas card or the second but it is as sure as the coming of December, it is always there before the Eve of Christmas. This time they wrote: We often think of you-would love to
see you sometime. Hope M didn't have any family near the recent disaster in the Philippines.
With much love,
Sarah, John.

These two friends communicate with us per email but they give us that joy of opening a real envelope and reading their handwritten greetings and messages. So with other greeting cards sent by friends and other institutions. Our thanks and appreciation. There are valuable things which can't be simply replaced by the internet.

Advent, Advent

Tell me, how did you love my picture?
R. Colombo

I'm dreaming of a White Christmas Part II

Party

At kung nasa ano man party yan, Christmas party, gala for the victims of typhoon A to Z, birthday celebration for Father Parinig, Independence Day, Time for Valentine, at ibapa, heto ang ilang items para sa check list ng kaunting Kapinuhan:

• Huwag punuin ang plato na parang eto na ang Last Supper...nakabarong pa naman si Kuya at si Ate ay nakasatin long gown at old rose pink pa.
• Huwag masyadong magtomaan, hindi sigurado kung sino ang magbabayad ng mga naorder na drinks at baka mamaya ala Pacquiao kayong lahat. At mga kababaihan, huwag umasa duon sa hindi kilalang ka-table para sa yong coke at ubusin pati yun inaalok na alak sa yo.
• Kung Christmas party na pangpamilya, magbobold ka ba? Kung Christmas party na pangbata, ang mga matatanda ay hindi dapat umaarteng parang bata. Mas malakas pa silang sawayin sa kanilang ingay habang tumatakbo ang programa. Hindi katakatakang dala ng mga anak natin ang ganitong asal. Parang nakawala sa kural, sabi ng ni Lola.
• Kung kayo naman ang pasimuno ng mga Christmas at ibang parties, kaunting pag-iisip din at mayroon kayong Plan B...ng may kaunting sensitivity.

a) Ayusin ang mga lamesa para hindi naman ang tagal ng pila ng mga nagugutom na bisita. Para tuloy nasa Pinas ka pa, pila sa passport, pila sa clearance at mga visa. Kaunting
ambiente naman, kaunting kandila, roses at cover sa lamesa.
b)At utang na loob, kahit na sabihin ninyo na para walang masyadong trabaho, ipwera
naman ang mga lutuang kaldero sa buffet. Itrato natin ang ating mga sarile na importante
tayo. At pinakagolden rule...huwag magkalat ng basura.
c)Kung may pupunahin kayo sa inyong mga bisita, puede ba huwag gumamit ng
mikropono para ianunsiyo, hoy huwag kayong maingay naman dyan, makinig naman kayo
o padaanin naman ninyo yun hindi pa nakakakain. Kasi nga, hindi naman marunong
makinig ang karamihan sa atin. Sa tutuo lang, dapat siguro sa mga public schools or market idaos ang karamihan sa mga tinatawag na masaya, magulo, maingay na typical party Pilipino.
d)Anong gagawin ninyo sa mga bisitang gustong magpakita at aakyat pa sa stage feeling
niya nasa bar siya at gusto nakavideo pa. Okey lang ba sa atin kasi sumisimba din
siya? Kapatid din natin, bold nga lang o nagrerecruit pa ng mga Pinay para makakuha
ng partner sa Europa?
e)At kung ang sabi ninyo ang kita ay para sa mga proyekto, UNL uli, ipakita ang
ebidensiya (gumamit ng homepage, blogs, emails o circulars) kung talaga saan
napapapunta yun mga kaperahan kahit pa barya barya lang para walang chismissan o
chatting na masama ang mga OFs, Samahan ng mga Spiritista, Hibok Hibok Varsitarian,
Pahulugan Initiatives, NPA sa Europa (No Permanent Address), Knights ni Gabriela,
Tong-its and Bingo Club, Never United Migrantes, mga Kababaihan para sa Panalangin at
Babasahin, Chibog After Prayer Meeting Volunteers, Manangs ni Father Magsisitayo
(let us ask for forgiveness and not let us all stand), etc, etc
f)At kasi kahit na anong magandang balak mo ay marami pa rin dyan maghahanap ng
ibang motibo...siguro nga kasi marami na tayong naririnig at nakikitang umiiral na hindi
ugaling Pilipino o nasanay na lang talaga tayo sa ganitong sistema at sasabihin natin Pinoy
kasi, eh. Suspetsosa, Suspetsoso.

Hanggang sa muli, at kahit ngayon dito sa abroad, kumanta pa rin tayo ng I'm dreamin' of
a White Christmas...kasi mukhang hindi na talaga uso ang snow pag Pasko. Global warming, dumadami ang migrante sa mundo!

Tita Bee

I'm Dreamin'of a White Christmas...

Parang kailan lang, sa gitna ng kainitan sa Pilipinas, naririnig ko ang kantang ito sa simula pa lang ng Oktubre o sabi nga sa atin, sa sandaling lumamig ang hangin, eh pasko na. I'm dreamin'of a White Christmas, eto na siguro yun pambansang awit ng Pasko sa Pilipinas at kung kinakanta ko siya nuong ako ay musmos pa hanggang naging dalaga pa nga, ang aking naiisip ay yun mga Christmas cards na padala ng aming mga kamag-anak sa Amerika (na minsa may nakadikit na dollar) at siyempre, yun mga Hollywood films na may falling snow palagi pagdating ng Christmas Eve.
Sa tutuo lang, kung tatanungin ninyo ako, ito ang isa sa mga dahilan o sa tinatawag ngayong push factor bakit die-hard akong makapag-abroad...ang makakita at makahawak ng tunay na snow.
At siyempre, yun the first timne ever I saw snow, eto yun binabalikan mo sa yong mga album, sayang nuon wala pang digital camera at mobile video pero puede naman daw ipaconvert ang mga memories sa CD kaya sa susunod ito ang project ko at ang pamagat ay Forever Young. Uunahan ko sa idea yun mga nagpapaface-lift at kung may kaunting naipon din lang ako (hindi naman palaging nakaremittance tayo, di ba?) baka magparetoke na rin ako, kaya lang saan daw sisimulan ang priorities sabi ng mga ka-Bees. Simulan na kaya yun face lifting habang wala pang masyadong kulubot para hindi naman masyadong magastos. Preventive measure di ba?
Hay, siyanga pala, nasa first now pala ang diskarte ko. Di ba talagang makapigil hininga habang minamasdan mo ang mga lumilipad na mabusilak sa kaputiang yelo...eto na siguro ang isang tamang halimbawa sa salitang busilak. Tanong agad sa kasama...puede bang gawin sa halo-halo to?

Pero kung matagal ka na rin sa abroad at nadanasan mong hindi lang isang beses na madulas sa paglalakad at manginig sa lamig at hapdi ng hanging yelo, minsan naiisip mo rin na mas maromantika yun imahination mo nuong hindi ka pa nakakahawak ng pala para alisin yun snow sa harap ng apartment ninyo kasi hindi naman tutuong masaya yun dashin' through the snow...kasi nga kung may madulas tiyak na demanda ang regalo mo.

Apropos demandahan..sana may batas na puedeng idimanda yun mga grupong nag-oorganisado ng mga Christmas party na parang nasa tilapapa o palengke. Okey, hindi na bale kung nanduon tayo sa ating Barangay Sabungan at Palengke at wala naman siguradong ibang ambiyente, mas maingay at may karaoke, mas sikat yun Christmas party.

Pero kapansin-pansin na yata na masayang magulo (understatement to) tayong mga Pinoy at Pinay sa mga sosyalan, galas at piyestahang ginaganap sa mga community centers at kahit pa sabihin nating hotel na maestrella.

Bato bata sa langit, ang tamaan ay huwag magagalit...(pakilinaw duon sa mga third generation). Formal attire daw pero hindi naman sinabing come like a Christmas tree na kompleto pa with unmatching earrings at singsing na kulang yun sampung daliri para maidispley ang mga nagkikislapang bato, ginto at silber, pula, berde at azul, parang walking rainbow. Anong paboritong kantiyaw sa atin. Wow mare, naninilaw ka, mukhang may Hepatitis ka na!

Hindi natin tanggap yun sabi nga daw ng mga Aleman, weniger ist mehr...kakaunti pero mas matindi!

At hola, kaunting PINO NAMAN...kaya nga pangalan natin ay PILIPINO...pino naman ng kaunti at dala nating ang pangalan ng ating lahi at bayang pinagmula. (Hay sos, ilang beses na kayang nilalapastangan ng karamihan sa mga nakapwesto sa gobyerno ang naiwang bayan...bakit mo pupunahin ang mga OFs?).

To be continued...

KAPILING NA LAPTOP PART 2

• Mas Malapit ang Iniwang Bayan

Parang kailan lang sabi nga sa atin...matagal ang magpadala ng airmail sa atin kaya maswerte ka pag may uuwing kaibigan na mabait (at hindi marunong magsalita ng HINDI!) na magdadala ng iyong mga sulat at mga pakiusap na tsokolates. At mas maswerte ka pag ang kaibigan na ito ay maydala pang sagot na sulat ng nanay mo na binalot sa dalawa o tatlong kilong pulboron, pili at dried mangoes.

Parang kailan lang...kung tatawag ka sa Piipinas ay parang kang sport newscaster sa bilis, walang comma, walang period, mas maraming BAKIT?

Parang kailan lang...ang balitang nakukuha mo ay galing sa mga courtesy copies o pinabileng babasahin at peryodikong dala ng mga galing Pinas. Kung minsa pa nga, pati yun pinambalot sa pasalubong ay pagtitripan pa rin, uunatin, babasahin.

Pero sabi nga ngayon, walang nang impossible sa panahon ng Globalization. Hindi kinakainlangan na mayroon kang sarileng laptop kung interesado ka talagang makaalam tungkol sa mga nangyayari sa Pilipinas. Nandiyang pumunta ka sa mga tindahang Pinoy at Pinay at siguradong may mabibile kang babasahin. Kaya nga lang, halos puro buhay ng mga artista ang tindang magazines nila. Nandiyang kumuha ka ng subscription para sa Pinoy/Pinay television. Kaniya-kaniya naman ng hilig ang mga tao; maaliw o maalibadbaran sa mga klase ng programang galing sa atin.

Hindi naman ibig sabihin na kung may sarile kang laptop eh mas marami kang alam sa mundo o mas marami ang mabibile mo sa Ebay. Mas komportable nga lang kasi nga kapiling mo mula sa yong paggising, sa 'yong trabaho, habang nagluluto gawang may mga recipes kang idinadawload, hanggang sa kama at kasi si Irog ay nakatitig pa rin sa monitor niya.

Gusto mo ng balita kay GMA? Ano ba ang Chacha? Sino ba talaga ang mga terrorista?
Igoogle mo.
Gusto mong palitan si Gloria? Naghahanap ka ng asawa? Anong gagawin sa toxic na ba

Another of those Christmas Parties

Disyembre na naman, excited na naman ba kayo sa mga kakanin at dancing sa mga nakascheduled na parties na halos linggo linggo ay meron yata sa lahat ng sulok ng mundo kung saan naanduon ang mga Noypis at Naypis, OFWs, migrante kasama na pati yun mga ooops ayaw nating gamitin pero hindi naman natin gustong manginsulto...tnts...mukhang natanggap na rin natin ang term na ito kasi nga puro humour naman tayo daw mga Filipina at Filipina.
Pero ano nga bang klaseng katuwaan ang alam natin? Ang akala ko ay bihira lang yung mga Pinoy christmas party na parang nasa palengke...may atungalan pa ng mga bata, may tumatakbo habang may performance sa stage, lagi tayong may stage kahit na isang kahon lang ang lugal ng party. Pero mukhang eto ang standard kahit pa 5star hotel ang venue.
Minsa may nakita pa ako, panay ang saway ng isang moderator habang kumakanta yun isang bisita, sinasaway niya yun mga ibang kababaihan na nanduon sa mga lamesa na parang may sarileng christmas program sila...
Hay Ginoo, eto na yun mga classical natin...modern dance ng mga babae na nakamini at bihis Santa Claus sila...sayaw dito, indak duon sa American jingles at dreaming of a white christmas e miski naman sa Europa wala na rin White Christmas...pati si Santa Claus nagrereklamo na sobra init daw ang kustume niya.
Indak dito, sayaw duon, Hoy please naman huwag kayong maingay dyan...makinig na man kayo
Saan kaya nanggaling itong ugali natin na hindi tayo marunong makinig, walang respeto...
at kahit ano na lang puede yan, Christmas party parang palengke, walang ambiente, walang cozy candles, basta na lang ang mga lamesa ni plastic cover wala pa. Buffet daw, pero bakit kasi gusto natin ng practical setting kaya pati hayun kaldero iba iba ng sizing...plastic glasses and cups, champion tayo sa dumi pagkatapos ng mga party.
Pero it yun isa sa mga shocking Christmas Party na aking natiyempuhan. Nakavideo pa tayo para sa buong kamunduhan ng video viewing. Isang Dancing Filipina...somewhere daw sa isang Community starting with G pero yun stage nila may nakasabit na Congratulations...Father Greg or what...uulitin ko uli yun video nang makita nang husto. Dapat itong Pinay na pinasayaw nila duon ay tanungin kung alam niyang ivinideo siya at ipinosted pa sa internet. Mukhang lasing siya at walang katapusan splits ang ginawa, nakikita yun kaniyang panty, nagtatawanan kahit na ang mga babae...just for fun...Hallo, may natatandaan ba tayong salita...dignidad ng babae?
And this is what we mean by Filipino Christmas Party?.

Ang Kapiling na Laptop

Buzz! Buzz! Sa mga miyenbro ng mga chatting communities, eto na yun signal na hindi ka nag-iisa sa mundong it. Susundan pa ng tanong, busy ka ba? Puedeng chat tayo?
Sa tutuo lang, maraming pagbabago sa buhay ko mula nang humiwalay ako sa aming Mother Computer at ang bagong notebook ang siyang naging halos kasiping. Wala ng "family feud" sabi nga, kung sino ang mauuna sa computer at wala ng tanungan kung hanggang kailan si Irog nakatitig sa monitor. "Mind your own computer," ang bagong regulasyong marital.

Nang maikabit si Wilan, sa tingin ko, lalo nang naging kulay rosas ang aming pagsasama. Eh bakit hindi naman, non-stop phoning at surfing daw, puede din computer to computer call at kung nakaupo ka na at nakaheadset pa, pakiramdam autonomiya ka miski pa nagdadabog si Irog at hindi makita yung bagong bileng kape na nakatago pa pala sa bag ng nagsusurfing niyang asawa.

Sa mga nakikita kong pagbabago, marami sa ating ang may ganitong nararanasan:

• Maagang Magising

Kaunting mumog at hilamos lang at nakapangtulog pa, diretso ka na sa "naghihibernate" na laptop. Gusto mong makita kung sino ang naka-online na mga chatmates. Pero kung si
Ms. U-Buy na pamangkin ang unang naka-online, gusto mong biglang pindutin "not in my
desk." Pero masarap siyang kausap, updated ka sa lahat ng chismis sa kamag-anakan, sa mga buhay artista at inis kay Gloria kaya pagsinabi niya, "Tita you buy me naman please yun kuwan"...bago mo namalayan, nakapayag ka pala. Dyan medyo namahal ang chatting, may biglang pangakong balikbayan box ka at nalalaman mo lahat ang mga birthdays, weddings, sira sa bahay at iba pang SS o sad stories.

• Maagang Matulog Din

Depende kung sino at taga saan ang malimit mong ka-chat. Kung taga Pilipinas yung kausap mo, siyempre miski pa yun pinakaaddict na sa chatting, pagdating ng alas-nueve ng gabi sa
Europa, eh dapat may tulog naman sila bago uli gumising ng maaga para huwag abutan ng
traffic sa daan. Sabi naman ng pamangking eskolar na lumuluwas araw- araw mula sa probinsiya, napupuyat din siya sa paggising ng maaga pero matraffic pa din. Kung puede ba daw na ihanap siya ng apartment sa Manila para hindi siya maagang gumigising? Ikaw
naman taga Europa, napupuyat sa kagigising sa madaling araw, katakataka bang ang siesta
moý umaabot hanggang ala-na ng umaga? At hindi pa nating nababangit yun mga chatmates na taga Amerika.

Ooops hanggang sa susunod at may nagbabazz...

Tita Bee

Bulongbulongan in December

Just in time for Santa Claus' coming to my village

"The sack never empties of love, or of joys
cause inside it are prayers, and hope.
Not just toys.
The more that I give, the fuller it seems,
because giving is my way of fulfilling dreams."